โลกในยุคที่เรียกว่า ยุคสารสนเทศหรือยุค IT นั้น การพัฒนาทางด้านวิทยาการ และเทคโนโลยีเป็นไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงด้านต่าง ๆ มากมาย ทั้งด้าน การดำรงชีวิต วัฒนธรรม สังคม และการติดต่อสื่อสาร เป็นต้น ในแวดวงการศึกษาก็เช่นกัน เทคโนโลยีทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ได้แก่ การเรียนการสอน ตลอดจนการเรียนรู้ ของมนุษย์

               เทคโนโลยีเปลี่ยนแปลงวิถีของการเรียนรู้ สภาพการเรียนการสอนในปัจจุบัน มีการนำเทคโนโลยีมาใช้เพื่อช่วยอำนวยความสะดวก ทำให้การเรียนการสอนมีประสิทธิภาพ มากขึ้น นั่นคือผู้สอนจากเดิมใช้เพียงชอล์คและกระดานดำ เปลี่ยนมาเป็นกระดานไวท์บอร์ด จอฉาย มีการใช้เครื่องมือและอุปกรณ์อื่น ๆ สนับสนุนการเรียนการสอน เช่น เครื่องฉายภาพ ข้ามศีรษะ สไลด์ วีดิทัศน์และคอมพิวเตอร์ เป็นต้น

               หากจะวิ่งตามเทคโนโลยีในปัจจุบันต้องใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อซื้อผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ ตามความก้าวหน้าของเทคโนโลยี ที่ปัจจุบันได้กลายเป็นปัจจัยสำคัญในชีวิตไปแล้ว คิดดูเถิดว่าตอนเช้าออกจากบ้านไปทำงานหากลืมโทรศัพท์มือถือจะทำอย่างไร ชีวิตคงเหมือนขาดอวัยวะไปสักอย่าง มือถือจึงแทบจะกลายเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งของมนุษย์ไปแล้วหากย้อนกลับไปสักสิบปี คนที่จะมีโทรศัพท์มือถือได้ ต้องเป็นคนที่ค่อนข้างจะมีเงินเพราะในยุคนั้นเครื่องหนึ่งราคาเป็นหมื่นบาทขึ้นไป แต่ปัจจุบันราคาถูกมาก ใครไม่มีโทรศัพท์มือถือแทบจะเป็นคนตกยุคพอมาถึงอินเทอร์เน็ตในช่วงสองสามปีมานี้ได้รับการพัฒนาความเร็วขึ้นมาก จากที่เคยใช้ในที่ทำงานหรือที่บ้านก็ได้รับการพัฒนามาอยู่บนมือถือ ไปไหนมาไหนก็มีคนใช้อินเทอร์เน็ตทางมือถือกันมากขึ้นโทมัส แอล ฟรีดแมน เขียนไว้ในหนังสือ “The World is Flat” พูดถึงคนในยุคนี้ไว้ว่า “ในโลกยุคโลกาภิวัตน์จะทำให้คนจำนวนมากสามารถเสียบปลั๊กและใช้งานคอมพิวเตอร์ได้ทันที และคุณจะได้เห็นผู้คนทุกสีผิวมีส่วนร่วมในการผลักดันกระแสโลกาภิวัตน์” ปัจจุบันไม่ต้องเสียบปลั๊กแล้วเพราะใช้เพียงแบตเตอร์รี่ก้อนเล็กๆก็สามารถใช้งานได้หลายชั่วโมง สิ่งที่จะเปลี่ยนโลกแม้เขาจะนำเสนอไว้ถึงสิบประการแต่สรุปได้จริงๆเพียงสามอย่างคือ เทคโนโลยีดิจิตอล เทคโนโลยีสารสนเทศ และอินเตอร์เน็ต ทั้งสามอย่างนั้นเป็นสิ่งที่แทรกเข้ามาในการดำเนิน

ชีวิตของมนุษย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้